ประวัติความเป็นมา

กรุงเทพมหานครมีอำนาจและหน้าที่ตามที่กำหนดในพระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการกรุงเทพมหานคร ครอบคลุมมิติต่าง ๆ ในการให้บริการและดูแลความเป็นอยู่ที่ดีของประชาชน เป็นที่ยอมรับกันว่า การทำวิจัยอย่างถูกต้อง เหมาะสมด้วยจริยธรรมการวิจัย ถือเป็นรากฐาน ที่สำคัญที่ได้มาซึ่งองค์ความรู้ใหม่ที่จะนำไปใช้ประโยชน์ในการตอบโจทย์ของสังคม ช่วยแก้ปัญหาและอุปสรรคต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในการพัฒนามหานคร ทั้งทางด้านการแพทย์ การสาธารณสุข วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี สังคมศาสตร์ มนุษยศาสตร์และศิลปะวิทยาการแขนงต่าง ๆ รวมทั้งเพื่อสร้างนวัตกรรม อันจะสามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้ภายใต้บังคับแห่งกฎหมาย ข้อบัญญัติและระเบียบที่เกี่ยวข้อง

กรุงเทพมหานครสนับสนุนให้เกิดการวิจัย โดยได้แต่งตั้งคณะกรรมการจริยธรรมการวิจัยในคน กรุงเทพมหานคร (Bangkok Metropolitan Administration Human Research Ethics Committee, BMAHREC) มาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2543 มีหน้าที่ในการพิจารณาและรับรองโครงการวิจัยในคนให้ดำเนินการตามหลักจริยธรรมการวิจัยสากล คือ ปกป้องศักดิ์ศรี คุ้มครองสิทธิ ความปลอดภัย และความเป็นอยู่ที่ดีของผู้เข้าร่วมการวิจัยและชุมชน โดยพิจารณาผลประโยชน์และความจำเป็นของโครงการวิจัยในคน รวมถึงการพิจารณาผลประโยชน์ การขัดกันของผลประโยชน์ของผู้วิจัย ผู้ให้ทุนสนับสนุนการวิจัย และผู้เกี่ยวข้อง ตลอดจนกำกับดูแลให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์การพิจารณาจริยธรรมการวิจัยในคน (ดูคำสั่งแต่งตั้ง คณะกรรมการจริยธรรมการวิจัยในคน กรุงเทพมหานคร)

คณะกรรมการฯ ขึ้นตรงกับผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร มีการดำเนินงานเป็นอิสระและยุติธรรม ปราศจากการแทรกแซงจากฝ่ายต่างๆ ประกอบด้วยผู้ที่มีความรู้ความสามารถทางด้านการแพทย์ พยาบาล สาธารณสุข เภสัชกรรม กฎหมาย จริยธรรมการวิจัย ระเบียบวิธีวิจัย ผู้ที่ไม่สังกัดกรุงเทพมหานคร บุคคลนอกสายวิทยาศาสตร์/ตัวแทนประชาชน และมีคณะผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านในสาขาต่าง ๆ ให้ความเห็นโครงการวิจัย ตามที่ได้รับมอบหมาย ทั้งนี้กรุงเทพมหานครจัดหาทรัพยากรและงบประมาณสนับสนุนกระบวนการพิจารณางานวิจัย เพื่อให้คณะกรรมการฯ สามารถดำเนินงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ

สำนักงานคณะกรรมการจริยธรรมการวิจัยในคน กรุงเทพมหานคร

ในปี พ.ศ. 2556 กรุงเทพมหานครมีคำสั่งจัดตั้งสำนักงานคณะกรรมการจริยธรรมการวิจัยในคน กรุงเทพมหานคร โดยมีหัวหน้าสำนักงานฯ ผู้อำนวยการกองวิชาการ/ ผู้อำนวยการสำนักงานพัฒนาระบบบริการทางการแพทย์ สำนักการแพทย์ เป็นหัวหน้าสำนักงาน มีหน้าที่ให้การสนับสนุนการดำเนินงานของคณะกรรมการจริยธรรมการวิจัยในคน กรุงเทพมหานคร

1. สนับสนุนการดำเนินงานของคณะกรรมการจริยธรรมการวิจัยในคน กรุงเทพมหานคร เพื่อให้สามารถปฎิบัติงานได้ตามวิธีดำเนินการมาตรฐานจริยธรรมการวิจัยกรุงเทพมหานคร
2. ประสานงานกับคณะกรรมการจริยธรรมการวิจัยในคน กรุงเทพมหานคร ผู้วิจัยผู้ให้ทุนวิจัย บุคลากรและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องทั้งในสังกัดกรุงเทพมหานครและหน่วยงานภายนอก
3. พัฒนา สนับสนุน ให้คำแนะนำ และประชาสัมพันธ์ความรู้ด้านจริยธรรมการวิจัยในคน
4. รวบรวม เก็บรักษาเอกสารโครงการวิจัยที่ผ่านการรับรองจนสิ้นสุดโครงการให้เป็นไปตามมาตรฐานสากล
5. ให้คำปรึกษาแก่นักวิจัยในการดำเนินการเพื่อขอรับรองจริยธรรมการวิจัยในคน
6. ติดตามโครงการวิจัยที่ผ่านการรับรองจากคณะกรรมการจริยธรรมการวิจัยในคน กรุงเทพมหานคร

กรุงเทพมหานคร ได้จัดทำ วิธีดำเนินการมาตรฐาน (Standard Operating Procedure) ของคณะกรรมการจริยธรรมการวิจัยในคน กรุงเทพมหานคร โดยยกร่างและอ้างอิงหลักจริยธรรมการวิจัยทางการแพทย์ในคนระดับชาติและระดับสากล เพื่อเป็นแนวทางการปฏิบัติงานสำหรับคณะกรรมการ ฯ และเจ้าหน้าที่สำนักงาน รวมถึงผู้วิจัยและผู้เกี่ยวข้องจะได้ศึกษาและทำความเข้าใจก่อนการเสนอขอให้พิจารณารับรองโครงร่างการวิจัย

มีการทบทวน ปรับปรุง แก้ไขวิธีดำเนินการมาตรฐานเป็นระยะ เพื่อให้ก้าวทันนวัตกรรมงานวิจัยทางสุขภาพและสังคมที่มีการพัฒนาไปอย่างรวดเร็ว มาตรฐานจริยธรรมการวิจัยที่ปรับเปลี่ยน รวมถึงประกาศและกฎหมายไทยที่ปรับเพิ่มเติมเข้ามา และเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของกระบวนการพิจารณาจริยธรรมของโครงการวิจัย (ดู วิธีดำเนินการมาตรฐาน เล่มที่ 1-4)

ได้รับการรับรองคุณภาพ NECAST ระดับ 3 จากสำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ (วช.) สำหรับคณะกรรมการจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์ประจำสถาบันที่พิจารณาโครงการวิจัยทุกประเภท รวมถึงการวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการขึ้นทะเบียนอาหาร ยา และเครื่องมือแพทย์ และการวิจัยที่อาจเกิดผลกระทบต่อสังคมในวงกว้าง

ได้การรับรองคุณภาพจากมูลนิธิ SIDCER-FERCAP(The Strategic Initiative for Developing Capacity in Ethical Review & Forum for Ethical Review Committees in Asia and the Western Pacific) ภายใต้โปรแกรมการวิจัยและการฝึกอบรมขององค์การอนามัยโลก (WHO-TDR) ที่มีบทบาทในการตรวจสอบคุณภาพและประสิทธิภาพทางจริยธรรมของการวิจัยทางคลินิกในประเทศทั่วโลก ในการพิทักษ์สิทธิ ความปลอดภัยของบุคคลและชุมชนที่เข้าร่วมการวิจัย โดยจะมีการตรวจประเมินและรับรองคุณภาพซ้ำทุก 3 ปี